27. październik 2009.

Jestem po badaniach i muszę się pochwalić, że jest wszystko ok.

W przyszłym tygodniu w czwartek jadę do Krakowa na kontrolę mojego serduszka. A w tą sobotę zostałem zaproszony do Poznania przez PBG BASKET POZNAŃ na mecz koszykówki. Wiecie, że to będzie mój pierwszy mecz w życiu. Mama już dzisiaj zastanawia się jak zareaguję. A ja sam tego nie wiem, cieszę się tylko, że długo będę jechał samochodem, bo przecież wszyscy mnie znają z mojego umiłowania do jazdy. Jak wrócę to wszystko Wam opowiem.

Wczoraj byłem w Wydziale Paszportowym i Panie były bardzo zdziwione moim wyglądem, że tak ładnie wyglądam i nie widać po mnie choroby. Super komplement. Jeszcze trochę poćwiczę i dopiero będę chwalony. Już w piątek Pani Ania pochwaliła mnie bo raczkowałem ( co prawda z pomocą) przez cały materac, a dzisiaj Pani Maria tez mnie chwaliła, że ładnie ćwiczę. Muszę się pochwalić, że od wczoraj próbuję sam usiąść z pozycji leżącej. Tylko ta lewa rączka nie chce mi pomagać, ale mama ciągle mówi „lewa ręka” więc może zapamiętam w końcu.

PBG Basket Poznań

http://www.pbgbasket.pl/home/wiadomosci/602-kubus-dziekuje-kibicom

20. październik 2009

Tak więc rozpocząłem kolejny tydzień w domu po turnusie. Po kilku dniach odpoczynku, kiedy mama pozwoliła mi odsapnąć, znowu wszystko wróciło do normy. Rano ćwiczenia a potem zabawa. Dzisiaj Pani Maria powiedziała, że lepiej trzymam pion i już tak bardzo się nie chybocze na wszystkie strony świata. Mama jest przeszczęśliwa, a ja nie za bardzo wiem o co chodzi.

W tygodniu była u mnie moja koleżanka Natalka co ma 2 latka. Wiecie jak świetnie się bawiliśmy w kółko graniaste i jedzie pociąg z daleka, tańczyliśmy.

Byłem bardzo szczęśliwy, że mogłem się pobawić z nią a nie tylko z dorosłymi. W niedzielę pojechałem do mojego starszego kolegi Rafałka i z nim też się świetnie bawiłem. Czyli ubiegły tydzień mogę zaliczyć do udanych.

Co przyniesie ten tydzień zobaczymy. Jutro będę miał badania kontrolne czy wszystko jest już dobrze i czy nie ma śladu po infekcji przebytej przed wyjazdem.

Jutro też będziemy próbowali dodzwonić się do mojego kochanego Pana Doktora w Krakowie, aby potwierdzić wizytę kontrolną mojego serduszka. Mama obiecała kiedyś, że nie będzie mi często mierzyć saturacji i tętna, ale ostatnio coś nie dotrzymuje słowa , ale mówi że nie jest źle. Jak tak mówi to chyba tak jest.

Codziennie oglądam jak zwykle mój ulubiony program „Jaka to melodia” i codziennie jest ze Mną problem jak się skończy. Nie rozumiem dlaczego tak krótko jest ale mama chce mi nagrać kilka odcinków tylko nie mamy nagrywarki i teraz siedzi i myśli jak to zrobić. A ja tak bardzo lubię sobie potańczyć.

Mama śmieje się, że muzyka i dziewczyna najszybciej postawi mnie na nogi. Jak zapomnę się to potrafię stanąć na nóżkach. Widzicie więc sami, że ten duet potrafi zdziałać cuda…

11. październik 2009

Wczoraj wieczorem wróciłem z turnusu rehabilitacyjnego w Centrum Rehabilitacji NORMAN w Koszalinie. Było jak zwykle super a nawet były niespodzianki. Ćwiczenia jak zwykle bardzo mi się podobały, Panie mnie chwaliły, ale efekty tych ćwiczeń będą widoczne za kilka dni. Na pewno lepiej chwytam w lewą rączkę różne przedmioty, nauczyłem się siedzieć po turecku, ale mam problem z nóżkami, a właściwie z przykurczami w kolankach. Pan Doktor po gruntownym badaniu powiedział, że moje przykurcze dają się ładnie odprowadzać, a to znaczy że muszę ćwiczyć bez taryfy ulgowej aby nie było gorzej, a tylko lepiej. Na początku przez dwa dni bardzo odczuwałem obciążenie stawów kolanowych i co chwilę mówiłem, że bolą kolanka. Pod koniec turnusu widać było moje zmęczenie, ale dałem radę. Również miałem zajęcia z Panią Anią, logopedą. Wiecie jaka była zdziwiona gdy usłyszała jak mówię. Pochwaliła mnie i nadal mam pracować nad poprawną wymową.

Po ćwiczeniach na sali moje ukochane dwie Panie Kamila i Ela rozpieszczały mnie. Dostawałem różne smakołyki do jedzenia, a w wolnych chwilach bawiły się ze mną. To były super chwile, dzięki którym tak bardzo nie tęskniłem za domem.

A teraz najważniejsza rzecz- po raz pierwszy w swoim życiu zostałem oficjalnie zaproszony na przyjęcie urodzinowe do Lenki (której zresztą wyznałem miłość). Lenka obchodziła swoje pierwsze urodziny. Kupiliśmy prezent i pojechaliśmy do Bajkolandu na zabawę. Było naprawdę super. Za ten gest, bo przecież nie jesteśmy rodziną, serdecznie Dziękuję. Miałem okazję pobawić się z innymi dziećmi, które są zdrowe, ale to nie przeszkadzało im bawić się ze mną. I to są moje piękne wspomnienia.

W listopadzie jak wszystko będzie dobrze pojadę znowu na turnus, ale najpierw muszę jechać na kontrolę do Krakowa mojego serduszka. I znowu będzie stres ale cóż musimy przez to przejść.

Podziękowania dla Kibiców Ruchu.

Serdecznie dziękuje Kibicom Ruchu Chorzów za licytacje koszulki klubowej na rzecz mojej rehabilitacji.

Podziękowania: http://www.ruchchorzow.com.pl/?page=articles-news&article_id=7444&article_category=5

1. październik 2009

Jak wiecie jestem na turnusie. Ćwiczę dzielnie na sali 3,5
godziny. Wracam zmęczony, ale zadowolony. Najbardziej podobają mi się
ćwiczenia na pająku. Był u mnie lekarz ortopeda, obejrzał moje nóżki, i
powiedział, że mam dość duże napięcie na obwodzie, ale wszystko da się
odprowadzić, więc muszę ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć. Dopytuję się
ciągle kiedy wracam do domu. Ale z tym muszę jeszcze poczekać.
Wiem, że napływają dary od Was za co bardzo dziękuję. Dzięki Wam może
uda mi się pojechać na jeszcze jeden turnus w tym roku. Czas działa na
moją szkodę, tutaj okazało się że moje kolanka "są sztywne", aby nie
doszło do zmian nieodwracalnych muszę dużo pracować. A tak szczerze
mówiąc to mi się nie chcę.
Po powrocie napiszę więcej i wkleję zdjęcia.